အခန္း (၂) အသစ္တဖန္ စတင္ျခင္း
မ်က္လုံးအစုံ ကို ဖြင့္ၿပီး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္ေနရင္း ငါ မေသသင့္ေသးဘူးလို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြးေန မိတယ္။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ သတ္ခဲ့မွေတာ့ ျပန္ရွင္သန္ဖို႔ ဆိုတာလဲ မျဖစ္နိုင္ဘူးေလ။ အဲ.... ဘုရားသခင္ ထက္ အစြမ္းထက္တဲ့ တျခားတေယာက္ေယာက္ က ကူညီရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။
စိတ္ဝင္စားစရာပဲ.... ဇူးဇူး ကေတြးတယ္။
ေဘးပတ္လည္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဟာင္းေပမဲ့ ေကာင္းေနေသးတဲ့ ပိုးသားအိပ္ယာေပၚမွာ လွဲေနမိတဲ့ အျဖစ္ကို သတိထားမိသြားတယ္။ အခန္း က အရမ္းေတာ့ မက်ယ္လွဘူး။ အိပ္ယာေပၚကထၿပီး မွန္ရွိတဲ့ ဆီကို ေလွ်ာက္သြားတဲ့ အခါ မွန္ထဲမွာ နတ္ဖုရားမလို လွပတဲ့ ပုံရိပ္ကို ျမင္ရတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ..... အရမ္းပိန္ၿပီး အားနည္းေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုလဲ ျမင္လိုက္ရတယ္။ ႐ုတ္တရက္ အသိဝင္လာၿပီး သိလိုက္ရတာက...
ဒီခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ က သူမ နဲ႕ နာမည္တူတယ္။ အဲေကာင္မေလး ရဲ႕ အေမ က ေသသြားတဲ့ အခါ သူ႕ အေဖ က ေနာက္မိန္းမ ယူလိုက္တယ္။ အဲ မိန္းမ (မိေထြး) က ေကာင္မေလး ကို သူ႕ အေဖမရွိတဲ့ အခါတိုင္းမွာ ႏွိပ္စက္ေလ့ ရွိတယ္။ ေကာင္မေလး အေဖ အိမ္ျပန္ေရာက္လာရင္ အဲ မိန္းမယုတ္ က သူမ ေနမေကာင္းေၾကာင္း နဲ႕ ဆရာဝန္ က အနားယူဖို႔မွာထားေၾကာင္း မူယာမာယာေတြ သုံးၿပီး ခြၽဲေျပာတတ္တယ္။
ေကာင္မေလး အေဖ က တုံးကန္းလြန္းလွတယ္။ သူ႕ အေဖ ရဲ႕ ထုံထိုင္းတုံးအမႈ က ေကာင္မေလးကို ေသေစခဲ့တာပဲ။
ေကာင္မေလး မွာ အကိုတေယာက္လဲရွိဖူးတယ္။ အဲ အကိုကေတာ့ သူ႕ညီမေလးကို ခ်စ္ရွာေပမဲ့ အေဝးကို အဲ ေကာင္ေလးကိုလဲ အေဝးမွာ ေက်ာင္းသြားတက္ခိုင္းထားတယ္။
ေကာင္မေလး မွာ မိေထြးဖက္က ပါလာတဲ့ အမ တေယာက္လဲရွိတယ္။ အဲ သူ႕ အမ ကလဲ သူ႕အေမ၊ ေကာင္မေလး ရဲ႕ မိေထြးလိုပဲ ေကာင္မေလးကို ႏွိပ္စက္ေလ့ရွိတယ္။ (စင္ဒရဲလားတို႔၊ စနိုးဝွိုက္တို႔ လိုေပါ့။) ေကာင္မေလး ကို လဲ အၿမဲ အျပစ္တင္ေနတတ္တယ္။ အဓိက က ေတာ့ ေကာင္မေလး က ေကာင္းေကာင္း မထြားက်ိဳင္းလာဘူး။ ေကာင္မေလး က မဖြံ႕ၿဖိဳးလာဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့..။
ဘာ.... မဖြံ႕ၿဖိဳးဘူး။ ဘာလဲဟ။
သူမက ကိုယ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ကိုယ္ကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အာ.... ရပါတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔ က မခက္ပါဘူး။ ခုကေတာ့ ဒီ မိန္းမယုတ္ႀကီးက အဆိပ္ခတ္ထားတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ မဖြံ႕ၿဖိဳးနိုင္တာ။
သူမ ရဲ႕ အစြမ္းေတြ က သူမရဲ႕ ဝိဉာဥ္နဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ထားတာဆိုေတာ့ သိပ္မၾကာခင္ ဒီခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ခိုေနတုန္း အစြမ္းေတြ ျပန္ရလာမွာပါပဲ။ တခုရွိတာက ခႏၶာကိုယ္က သိပ္အားနည္းေနေတာ့ အစြမ္းေတြ ျပန္ရဖို႔ အေတာ္ ေစာင့္ရဦးမယ္ထင္တယ္။
ဒါေပမဲ့ အင္အားေကာင္းတဲ့ စိတ္ဝိဉာဥ္ အဖို႔ကေတာ့ အဆိပ္ေတြကို ၃ ရက္ေလာက္ အတြင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္ကေန ဖယ္ရွားဖို႔တတ္နိုင္ပါတယ္။ အဆိပ္ေတြကုန္သြားတာနဲ႕ သူမရဲ႕ အစြမ္း ၅% ေလာက္က ျပန္ရလာလိမ့္မယ္ေလ။
သူမ က ဒီခႏၶာကိုယ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ပုံမွန္အေျခအေနေရာက္လာနိုင္ဖို႔ စတင္ႀကိဳးစားတယ္။ အိမ္ က လူေတြကေတာ့ အရင္ေကာင္မေလး အဆိပ္ခတ္ခံရၿပီးေသသြားတာကိုေတာင္ ဂ႐ုမထားမိလိုက္ၾကပါဘူး။
ဟို မိန္းမယုတ္ႀကီး က ေကာင္မေလးကို ျဖည္းျဖည္းေလးနဲ႕ နာက်င္ခံစားၿပီးေသေအာင္လုပ္ထားခဲ့တာပဲ။
…………….
………..
………
…..
…
..
.
၃ ရက္ေလာက္ ၾကာၿပီးတဲ့အခါ.....
ဇူးဇူး က သူမရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ၿပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပဳံးေလးတပြင့္ ဆင္ျမန္းလိုက္တယ္။ သူမရဲ႕ အစြမ္း ၅% ကို သူမ ျပန္လည္ ရရွိအသုံးခ်ဖိဳ႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ။ ဒီ ၅% ေလာက္ အစြမ္းေတြကို က အျပစ္ဒဏ္ခံသင့္တဲ့ ငမိုက္သားေတြကို အျပစ္ေပးဖို႔ လုံေလာက္ပါတယ္ေလ။
သူမ ေရခ်ိဳးဖို႔လိုေနၿပီေလ။ သူမ တံခါးဖြင့္ဖို႔ႀကံေနတုန္းမွာ အေစခံ ၂ ေယာက္ က တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္လာတယ္။
“အို.. အဆင္သင့္လိုက္ေလ။ ငါေရခ်ိဳးဖို႔ ေရကန္နဲ႕ အဝတ္အစားေတြ သြားျပင္လိုက္ပါဦး” ေကာင္မေလး က ေျပာလိုက္တယ္။
ဇူးဇူး က ထၿပီး ကတ္ေၾကးတလက္ကို ဖြက္ၿပီးယူလိုက္တယ္။
အေစခံထဲက တေယာက္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး “ မင္းလို အမွိုက္သရိုက္….” စကားေတာင္ ဆုံးေအာင္ မေျပာလိုက္ရပါဘူး။ ဇူးဇူး က ႐ုတ္တရက္ သူ႕ေရွ႕ေရာက္သြားၿပီး ပါးစပ္ထဲက လွ်ာကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ကတ္ေၾကးနဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ျဖတ္ခ်လိဳက္တယ္။
“အား……!!!!!”
အျဖတ္ခံရတဲ့ အေစခံမရဲ႕ လွ်ာ က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ က်ေနၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ထဲက လွ်ာ အရင္း ကေန ေသြးေတြပန္းထြက္ေနတယ္။ အေစခံမ ဟာ နာလြန္းလို႔ တကိုယ္လုံးတုန္ေနတာပဲ။
ဘယ္လို ျဖတ္လိုက္သလဲ ဆိုတဲ့ လႈပ္ရွားမႈကို အဲဒီ အေစခံမ ခင္မ်ာမွာ မေတြ႕လိုက္ဘူး။ သတိရေတာ့ လွ်ာမရွိေတာ့ဘူး ေအးတာပဲ။
ဇူးဇူး ကေတာ့ သူ႕ထုံးစံအတိုင္း ေအးစက္စက္ၿပဳံးရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚက်ေနတဲ့ လွ်ာျပတ္ႀကီးကို အေစခံမ မ်က္ႏွာဆီ ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္။ အေစခံ ႏွစ္ေယာက္ ဟာ သူမကို ေၾကာက္လန႔္စြာနဲ႕ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္လဲ မကူနိုင္ မကယ္နိုင္နဲ႕ေပါ့။
ဇူးဇူးက ၾကည့္ေနရင္းၿပဳံးတယ္။ သူမ အၿပဳံးဟာ လွပတယ္။ ေအးစက္တယ္။ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးဆန္တဲ့ အၿပဳံးမ်ိဳးလဲ ျဖစ္တယ္။
ဇူးဇူး က တျခား အေစခံတေယာက္ကို လွည့္ၿပီး ၿပဳံးျပတယ္။
“မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဒီနား ဘာလာလုပ္ၾကတာတုန္း”
ရိုးရိုးေလးေမးလိုက္ေပမဲ့ လိမ္ရဲရင္ လိမ္ၾကည့္စမ္းဆိုတဲ့ ၾသဇာအာဏာ အျပည့္ပါေနတယ္။
“မ.. မမ..ေလး ရဲ႕ အေမ က မမေလး ကို အိမ္ေရွ႕ခန္းမ ထဲ လာခဲ့ဖို႔ အေခၚလႊတ္လိုက္လို႔ပါ” အေစခံမ ခင္မ်ာ စကားကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေျပာနိုင္ဘူး။ သူ႕ ပုံစံက ေၾကာက္လြန္းလို႔ တုန္ေနတာပဲ။
အာ... ဟုတ္ၿပီ...! ဒီ မိန္းမယုတ္ႀကီး က ေကာင္မေလး ေသသြားတာကို မသိေသးဘူးျဖစ္ရမယ္။
“ဘာလို႔ ငါ့ကို ေခၚတာလဲ” ဇူးဇူး က အေစခံမကို မၾကည့္ဘဲ သူလွ်ာျဖတ္ထားတဲ့ အေစခံဘက္ ကို လွည့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္။ အေစခံမ ဟာ အခန္းေထာင့္ကို ကပ္နိုင္သေလာက္ နံရံနဲ႕ တသားတည္းေလာက္ျဖစ္ေအာင္ ကပ္ၿပီး တကိုယ္လုံးေၾကာက္႐ြံ႕နာၾကင္ထိတ္လန႔္မႈေတြနဲ႕ တုန္လႈပ္ေနတယ္။ နာက်င္မႈကလဲ တစထက္ တစ ပိုမို ခံစားလာရေတာ့ အသံပီပီသသမထြက္ေတာ့ေပမဲ့ ညည္းၫူေနမိတယ္။
“ငါေနာက္ထပ္ နင့္ကိုယ္ေပၚက တခုခုကို ထပ္မျဖတ္မိခင္ နင္တိတ္တိတ္ေနစမ္း”
အေစခံမဟာ အသံမထြက္ရဲဘဲ တိတ္သြားတယ္။ ဇူးဇူး က သူ႕လက္ကို အေစခံမရဲ႕ အကၤ်ီ နဲ႕ သုတ္ပလိုက္တယ္။
“ငါ မင္းကို ေမးေနတာ မၾကားဘူးလား” တုန္တုန္ရီရီ နဲ႕ ေၾကာက္လန႔္စြာ ရပ္ေနတဲ့ အေစခံမ ကို ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
“မမေလး ရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္၊ မင္းသားေလး က မမေလး နဲ႕ ေတြ႕ဖို႔ ေရာက္ေနပါတယ္” အေစခံမ က ေခါင္းကို ငုံ႕ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ သူ႕ပုံစံ ၾကည့္ရတာ ဇူးဇူး နဲ႕ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံဖို႔ကို ေၾကာက္ေနသလိုပါပဲ။
ဇူးဇူး က ႐ုတ္တရက္ သတိရသြားတယ္။ ဟုတ္သားပဲ။ ဒီ ေကာင္မလေး မွာ ေစ့စပ္ထားၿပီးသား ေကာင္ေလးရွိတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တခါမွ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး။ (ထူးဆန္းတယ္ေနာ္)။
ေအးေလ... ေစ့စပ္ထားတာ ပ်က္သြားလဲ ေအးတာပဲ။ အဲ မင္းသားနဲ႕ ဘုရင္ေတြ ၾကားသြားၿပီး ဘာမဟုတ္တဲ့ အေျခအေနေလး နဲ႕ အလကားေနရင္း တဘဝလုံးကို စေတးပစ္ရမွာ ႏွေမ်ာစရာႀကီး။
“သြားစမ္း။ ငါေရခ်ိဳးဖို႔ ေရကန္နဲ႕ အဝတ္အစားေတြ ျပင္ထား။ ဒီမိန္းမ ကိုပါ တခါတည္းေခၚသြား။ ငါေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ဒီအခန္း ထဲက ေပပြေနတာေတြ လာရွင္း။”
“ဒါ....ေပမဲ့ မင္းသားေလးကို....”
“နင္ က ငါ့ခိုင္းတာကို မလုပ္ဘဲ ျပန္ေျပာခ်င္ေနတာလား” စိန္းစိန္းႀကီးစိုက္ၾကည့္ၿပီး လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္။
“မ..မဟုတ္...က်... က်မ”
“ေအး သြား၊ နင့္ အလုပ္ နင္သြားလုပ္ခ်ည္” အေစခံမရဲ႕စကားကို ျဖတ္ေျပာပစ္လိုက္တယ္။
ၿပီးတာနဲ႕ အိပ္ယာေပၚကို ထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း ေတြးေနမိတယ္။ ငါ မင္းသားေလးနဲ႕ ေစ့စပ္တာ ဖ်က္ဖို႔ သိပ္လုပ္စရာေတာ့ မလိုပါဘူး။ ဟို အယုတ္တမာမႀကီးက သူ႕ အယုတ္တမာမေလး ကို မင္းသားေလး နဲ႕ ေစ့စပ္နိုင္ေအာင္လုပ္မွာပဲ။ ငါသိပ္ေတာင္ ဝင္ပါစရာမလိုဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲလိုျဖစ္ရင္ ငါ့ အတြက္ ဘာေတြ ဆိုးကုန္မလဲ ဆိုတာပဲ စဥ္းစားထားရမယ္..။
ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အစြမ္း က ၅% ေလာက္ပဲ ျပန္ရေသးတယ္။ နို႔မဟုတ္ရင္ေတာ့ ငါ့လမ္းေၾကာင္းမွာ ရႈပ္ေနတာေတြ အကုန္လုံးကို ဘာမွ စဥ္းစားစရာမလိုဘဲ သတ္ပလိုက္႐ုံပဲ။
မွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ ၅% ဆိုတာလဲ သိပ္အနိမ့္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမာၻေပၚ က အဆင့္အတန္း နဲ႕ ၾကည့္ရင္ “SS” အဆင့္ေလာက္ေပါ့။ သူမ ကို ကလန္ကဆန္လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ အဲလူေတြ က ၃ ႀကိမ္ေလာက္ ေသခ်ာစဥ္းစားသင့္တယ္။ အဆင့္ေတြ ခြဲထားတာက “D” “C” “B” “A” “S” “SS” နဲ႕ “SSS” ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။
SS အဆင့္ရွိတဲ့လူေတြက ကမာၻေပၚမွာ ၉ ေယာက္ပဲ ရွိတာ။ ခုေလာေလာဆယ္ သူမ အပါဆိုရင္ေတာ့ ၁၀ ေယာက္ေပါ့ေလ။ SSS အေၾကာင္းေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ အဲ အဆင့္ေတြက ရွားပါးသတၱဝါေတြေလ။
ေရခ်ိဳး ကိုယ္လက္သန႔္စင္ၿပီး၊ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ဝတ္စားဆင္ယင္လိုက္တဲ့ အခါ... သူမ ရဲ႕ နတ္ဖုရားမတပါးလို လွပၿပီး ၾကက္သေရ အေပါင္းနဲ႕ ျပည့္စုံတဲ့ ႐ူပကာကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာ သိသာသြားတယ္။ ႐ုတ္တရက္ ျမင္လိုက္ရင္ ဟာ နတ္ဖုရားမ လူ႕ေလာက ကို ႂကြလာတယ္လို႔ေတာင္ ထင္မွတ္ရၿပီး မင္သက္သြားေစနိုင္တယ္။
အေစခံေတြေတာင္မွပဲ သူမရဲ႕ အလွမွာ အံ့ၾသမင္သက္ကုန္ၾကတယ္။ ဒါေတာင္မွ သူမ ဟာ ရတနာေတြ တစုံတခုကိုမွ ဆင္ျမန္းမထားရေသးဘူး။ ရတနာေတြ ဝတ္ဆင္ဖို႔လဲ စိတ္မပါလွဘူးေလ။
ကဲ အယုတ္တမာမႀကီး နဲ႕ ဟိုမင္းသားေလး ကို ေတြ႕ၾကရေအာင္။
ဇူးဇူး က ေတြးရင္းနဲ႕ ၿပဳံးလိုက္တယ္။ သူ႕ အၿပဳံးကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အေစခံေတြဟာ ေဆာက္တည္ရာမရေအာင္ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္ေနၾကတယ္။
အဲလိုၿပဳံးလိုက္ရင္ တေယာက္ေယာက္ေတာ့ နာေတာ့မယ္လို႔ သူတို႔ ထင္ၾကတာေလ။
အို…..!!!! သူတို႔ ထင္တာ မွန္မ်ားေနမလား....။
===========
ကဲ ေဟ့လူေတြ..
အပိုင္း (၂) ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ...
ႀကိဳက္ၾကမယ္ထင္တာပဲ...
ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အေရးအသားေတြ ျဖစ္လာေအာင္ အႀကံေပးမႈေတြကို ႀကိဳဆိုေနပါတယ္။
သံမဏိမယ္ေလး ရဲ႕ အၿပဳံးေလးေတြကို သေဘာက်ရင္ Like, Share & Comment ေလးေတြ ေပးသြားၾကပါ။
အပိုင္း (၃) ေမွ်ာ္....
================
အခန်း (၂) အသစ်တဖန် စတင်ခြင်း
မျက်လုံးအစုံ ကို ဖွင့်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်နေရင်း ငါ မသေသင့်သေးဘူးလို့ ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေးနေ မိတယ်။ ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင် သတ်ခဲ့မှတော့ ပြန်ရှင်သန်ဖို့ ဆိုတာလဲ မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ။ အဲ.... ဘုရားသခင် ထက် အစွမ်းထက်တဲ့ တခြားတယောက်ယောက် က ကူညီရင်တော့ မပြောတတ်ဘူး။
စိတ်ဝင်စားစရာပဲ.... ဇူးဇူး ကတွေးတယ်။
ဘေးပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဟောင်းပေမဲ့ ကောင်းနေသေးတဲ့ ပိုးသားအိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲနေမိတဲ့ အဖြစ်ကို သတိထားမိသွားတယ်။ အခန်း က အရမ်းတော့ မကျယ်လှဘူး။ အိပ်ယာပေါ်ကထပြီး မှန်ရှိတဲ့ ဆီကို လျှောက်သွားတဲ့ အခါ မှန်ထဲမှာ နတ်ဖုရားမလို လှပတဲ့ ပုံရိပ်ကို မြင်ရတယ်။ တဆက်တည်းမှာပဲ..... အရမ်းပိန်ပြီး အားနည်းနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုလဲ မြင်လိုက်ရတယ်။ ရုတ်တရက် အသိဝင်လာပြီး သိလိုက်ရတာက...
ဒီခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ပိုင်ရှင် က သူမ နဲ့ နာမည်တူတယ်။ အဲကောင်မလေး ရဲ့ အမေ က သေသွားတဲ့ အခါ သူ့ အဖေ က နောက်မိန်းမ ယူလိုက်တယ်။ အဲ မိန်းမ (မိထွေး) က ကောင်မလေး ကို သူ့ အဖေမရှိတဲ့ အခါတိုင်းမှာ နှိပ်စက်လေ့ ရှိတယ်။ ကောင်မလေး အဖေ အိမ်ပြန်ရောက်လာရင် အဲ မိန်းမယုတ် က သူမ နေမကောင်းကြောင်း နဲ့ ဆရာဝန် က အနားယူဖို့မှာထားကြောင်း မူယာမာယာတွေ သုံးပြီး ချွဲပြောတတ်တယ်။
ကောင်မလေး အဖေ က တုံးကန်းလွန်းလှတယ်။ သူ့ အဖေ ရဲ့ ထုံထိုင်းတုံးအမှု က ကောင်မလေးကို သေစေခဲ့တာပဲ။
ကောင်မလေး မှာ အကိုတယောက်လဲရှိဖူးတယ်။ အဲ အကိုကတော့ သူ့ညီမလေးကို ချစ်ရှာပေမဲ့ အဝေးကို အဲ ကောင်လေးကိုလဲ အဝေးမှာ ကျောင်းသွားတက်ခိုင်းထားတယ်။
ကောင်မလေး မှာ မိထွေးဖက်က ပါလာတဲ့ အမ တယောက်လဲရှိတယ်။ အဲ သူ့ အမ ကလဲ သူ့အမေ၊ ကောင်မလေး ရဲ့ မိထွေးလိုပဲ ကောင်မလေးကို နှိပ်စက်လေ့ရှိတယ်။ (စင်ဒရဲလားတို့၊ စနိုးဝှိုက်တို့ လိုပေါ့။) ကောင်မလေး ကို လဲ အမြဲ အပြစ်တင်နေတတ်တယ်။ အဓိက က တော့ ကောင်မလေး က ကောင်းကောင်း မထွားကျိုင်းလာဘူး။ ကောင်မလေး က မဖွံ့ဖြိုးလာဘူး ဆိုပြီးတော့ပေါ့..။
ဘာ.... မဖွံ့ဖြိုးဘူး။ ဘာလဲဟ။
သူမက ကိုယ့်လက်ကောက်ဝတ်ကို ကိုယ်ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ အာ.... ရပါတယ်။ ဖွံ့ဖြိုးဖို့ က မခက်ပါဘူး။ ခုကတော့ ဒီ မိန်းမယုတ်ကြီးက အဆိပ်ခတ်ထားတာကိုး။ ဒါကြောင့် မဖွံ့ဖြိုးနိုင်တာ။
သူမ ရဲ့ အစွမ်းတွေ က သူမရဲ့ ဝိဉာဉ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ထားတာဆိုတော့ သိပ်မကြာခင် ဒီခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ခိုနေတုန်း အစွမ်းတွေ ပြန်ရလာမှာပါပဲ။ တခုရှိတာက ခန္ဓာကိုယ်က သိပ်အားနည်းနေတော့ အစွမ်းတွေ ပြန်ရဖို့ အတော် စောင့်ရဦးမယ်ထင်တယ်။
ဒါပေမဲ့ အင်အားကောင်းတဲ့ စိတ်ဝိဉာဉ် အဖို့ကတော့ အဆိပ်တွေကို ၃ ရက်လောက် အတွင်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်ကနေ ဖယ်ရှားဖို့တတ်နိုင်ပါတယ်။ အဆိပ်တွေကုန်သွားတာနဲ့ သူမရဲ့ အစွမ်း ၅% လောက်က ပြန်ရလာလိမ့်မယ်လေ။
သူမ က ဒီခန္ဓာကိုယ်ကို ခပ်မြန်မြန်ဖွံ့ဖြိုးပြီး ပုံမှန်အခြေအနေရောက်လာနိုင်ဖို့ စတင်ကြိုးစားတယ်။ အိမ် က လူတွေကတော့ အရင်ကောင်မလေး အဆိပ်ခတ်ခံရပြီးသေသွားတာကိုတောင် ဂရုမထားမိလိုက်ကြပါဘူး။
ဟို မိန်းမယုတ်ကြီး က ကောင်မလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့ နာကျင်ခံစားပြီးသေအောင်လုပ်ထားခဲ့တာပဲ။
…………….
………..
………
…..
…
..
.
၃ ရက်လောက် ကြာပြီးတဲ့အခါ.....
ဇူးဇူး က သူမရဲ့ မျက်လုံးတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ပြီး မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးလေးတပွင့် ဆင်မြန်းလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အစွမ်း ၅% ကို သူမ ပြန်လည် ရရှိအသုံးချဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီလေ။ ဒီ ၅% လောက် အစွမ်းတွေကို က အပြစ်ဒဏ်ခံသင့်တဲ့ ငမိုက်သားတွေကို အပြစ်ပေးဖို့ လုံလောက်ပါတယ်လေ။
သူမ ရေချိုးဖို့လိုနေပြီလေ။ သူမ တံခါးဖွင့်ဖို့ကြံနေတုန်းမှာ အစေခံ ၂ ယောက် က တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာတယ်။
“အို.. အဆင်သင့်လိုက်လေ။ ငါရေချိုးဖို့ ရေကန်နဲ့ အဝတ်အစားတွေ သွားပြင်လိုက်ပါဦး” ကောင်မလေး က ပြောလိုက်တယ်။
ဇူးဇူး က ထပြီး ကတ်ကြေးတလက်ကို ဖွက်ပြီးယူလိုက်တယ်။
အစေခံထဲက တယောက်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး “ မင်းလို အမှိုက်သရိုက်….” စကားတောင် ဆုံးအောင် မပြောလိုက်ရပါဘူး။ ဇူးဇူး က ရုတ်တရက် သူ့ရှေ့ရောက်သွားပြီး ပါးစပ်ထဲက လျှာကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကတ်ကြေးနဲ့ ရက်ရက်စက်စက် ဖြတ်ချလိုက်တယ်။
“အား……!!!!!”
အဖြတ်ခံရတဲ့ အစေခံမရဲ့ လျှာ က ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကျနေပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲက လျှာ အရင်း ကနေ သွေးတွေပန်းထွက်နေတယ်။ အစေခံမ ဟာ နာလွန်းလို့ တကိုယ်လုံးတုန်နေတာပဲ။
ဘယ်လို ဖြတ်လိုက်သလဲ ဆိုတဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို အဲဒီ အစေခံမ ခင်မျာမှာ မတွေ့လိုက်ဘူး။ သတိရတော့ လျှာမရှိတော့ဘူး အေးတာပဲ။
ဇူးဇူး ကတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း အေးစက်စက်ပြုံးရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျနေတဲ့ လျှာပြတ်ကြီးကို အစေခံမ မျက်နှာဆီ ပစ်ပေါက်လိုက်တယ်။ အစေခံ နှစ်ယောက် ဟာ သူမကို ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။ တယောက်နဲ့ တယောက်လဲ မကူနိုင် မကယ်နိုင်နဲ့ပေါ့။
ဇူးဇူးက ကြည့်နေရင်းပြုံးတယ်။ သူမ အပြုံးဟာ လှပတယ်။ အေးစက်တယ်။ ဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးဆန်တဲ့ အပြုံးမျိုးလဲ ဖြစ်တယ်။
ဇူးဇူး က တခြား အစေခံတယောက်ကို လှည့်ပြီး ပြုံးပြတယ်။
“မင်းတို့ နှစ်ယောက် ဒီနား ဘာလာလုပ်ကြတာတုန်း”
ရိုးရိုးလေးမေးလိုက်ပေမဲ့ လိမ်ရဲရင် လိမ်ကြည့်စမ်းဆိုတဲ့ သြဇာအာဏာ အပြည့်ပါနေတယ်။
“မ.. မမ..လေး ရဲ့ အမေ က မမလေး ကို အိမ်ရှေ့ခန်းမ ထဲ လာခဲ့ဖို့ အခေါ်လွှတ်လိုက်လို့ပါ” အစေခံမ ခင်မျာ စကားကို ဖြောင့်ဖြောင့်မပြောနိုင်ဘူး။ သူ့ ပုံစံက ကြောက်လွန်းလို့ တုန်နေတာပဲ။
အာ... ဟုတ်ပြီ...! ဒီ မိန်းမယုတ်ကြီး က ကောင်မလေး သေသွားတာကို မသိသေးဘူးဖြစ်ရမယ်။
“ဘာလို့ ငါ့ကို ခေါ်တာလဲ” ဇူးဇူး က အစေခံမကို မကြည့်ဘဲ သူလျှာဖြတ်ထားတဲ့ အစေခံဘက် ကို လှည့်ပြီးမေးလိုက်တယ်။ အစေခံမ ဟာ အခန်းထောင့်ကို ကပ်နိုင်သလောက် နံရံနဲ့ တသားတည်းလောက်ဖြစ်အောင် ကပ်ပြီး တကိုယ်လုံးကြောက်ရွံ့နာကြင်ထိတ်လန့်မှုတွေနဲ့ တုန်လှုပ်နေတယ်။ နာကျင်မှုကလဲ တစထက် တစ ပိုမို ခံစားလာရတော့ အသံပီပီသသမထွက်တော့ပေမဲ့ ညည်းညူနေမိတယ်။
“ငါနောက်ထပ် နင့်ကိုယ်ပေါ်က တခုခုကို ထပ်မဖြတ်မိခင် နင်တိတ်တိတ်နေစမ်း”
အစေခံမဟာ အသံမထွက်ရဲဘဲ တိတ်သွားတယ်။ ဇူးဇူး က သူ့လက်ကို အစေခံမရဲ့ အင်္ကျီ နဲ့ သုတ်ပလိုက်တယ်။
“ငါ မင်းကို မေးနေတာ မကြားဘူးလား” တုန်တုန်ရီရီ နဲ့ ကြောက်လန့်စွာ ရပ်နေတဲ့ အစေခံမ ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။
“မမလေး ရဲ့ ကြင်ယာတော်၊ မင်းသားလေး က မမလေး နဲ့ တွေ့ဖို့ ရောက်နေပါတယ်” အစေခံမ က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကြမ်းပြင်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ သူ့ပုံစံ ကြည့်ရတာ ဇူးဇူး နဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံဖို့ကို ကြောက်နေသလိုပါပဲ။
ဇူးဇူး က ရုတ်တရက် သတိရသွားတယ်။ ဟုတ်သားပဲ။ ဒီ ကောင်မလေး မှာ စေ့စပ်ထားပြီးသား ကောင်လေးရှိတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက် တခါမှ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ (ထူးဆန်းတယ်နော်)။
အေးလေ... စေ့စပ်ထားတာ ပျက်သွားလဲ အေးတာပဲ။ အဲ မင်းသားနဲ့ ဘုရင်တွေ ကြားသွားပြီး ဘာမဟုတ်တဲ့ အခြေအနေလေး နဲ့ အလကားနေရင်း တဘဝလုံးကို စတေးပစ်ရမှာ နှမျောစရာကြီး။
“သွားစမ်း။ ငါရေချိုးဖို့ ရေကန်နဲ့ အဝတ်အစားတွေ ပြင်ထား။ ဒီမိန်းမ ကိုပါ တခါတည်းခေါ်သွား။ ငါရေချိုးပြီးရင် ဒီအခန်း ထဲက ပေပွနေတာတွေ လာရှင်း။”
“ဒါ....ပေမဲ့ မင်းသားလေးကို....”
“နင် က ငါ့ခိုင်းတာကို မလုပ်ဘဲ ပြန်ပြောချင်နေတာလား” စိန်းစိန်းကြီးစိုက်ကြည့်ပြီး လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ရင်း မေးလိုက်တယ်။
“မ..မဟုတ်...ကျ... ကျမ”
“အေး သွား၊ နင့် အလုပ် နင်သွားလုပ်ချည်” အစေခံမရဲ့စကားကို ဖြတ်ပြောပစ်လိုက်တယ်။
ပြီးတာနဲ့ အိပ်ယာပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်ရင်း တွေးနေမိတယ်။ ငါ မင်းသားလေးနဲ့ စေ့စပ်တာ ဖျက်ဖို့ သိပ်လုပ်စရာတော့ မလိုပါဘူး။ ဟို အယုတ်တမာမကြီးက သူ့ အယုတ်တမာမလေး ကို မင်းသားလေး နဲ့ စေ့စပ်နိုင်အောင်လုပ်မှာပဲ။ ငါသိပ်တောင် ဝင်ပါစရာမလိုဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲလိုဖြစ်ရင် ငါ့ အတွက် ဘာတွေ ဆိုးကုန်မလဲ ဆိုတာပဲ စဉ်းစားထားရမယ်..။
ခုလောလောဆယ်တော့ အစွမ်း က ၅% လောက်ပဲ ပြန်ရသေးတယ်။ နို့မဟုတ်ရင်တော့ ငါ့လမ်းကြောင်းမှာ ရှုပ်နေတာတွေ အကုန်လုံးကို ဘာမှ စဉ်းစားစရာမလိုဘဲ သတ်ပလိုက်ရုံပဲ။
မှတ်မိသလောက်ဆိုရင် ၅% ဆိုတာလဲ သိပ်အနိမ့်ကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကမ္ဘာပေါ် က အဆင့်အတန်း နဲ့ ကြည့်ရင် “SS” အဆင့်လောက်ပေါ့။ သူမ ကို ကလန်ကဆန်လုပ်ဖို့ဆိုရင် အဲလူတွေ က ၃ ကြိမ်လောက် သေချာစဉ်းစားသင့်တယ်။ အဆင့်တွေ ခွဲထားတာက “D” “C” “B” “A” “S” “SS” နဲ့ “SSS” ဆိုပြီးတော့ပေါ့။
SS အဆင့်ရှိတဲ့လူတွေက ကမ္ဘာပေါ်မှာ ၉ ယောက်ပဲ ရှိတာ။ ခုလောလောဆယ် သူမ အပါဆိုရင်တော့ ၁၀ ယောက်ပေါ့လေ။ SSS အကြောင်းတော့ မပြောတော့ပါဘူး။ အဲ အဆင့်တွေက ရှားပါးသတ္တဝါတွေလေ။
ရေချိုး ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး၊ ကြည့်ကောင်းအောင် ဝတ်စားဆင်ယင်လိုက်တဲ့ အခါ... သူမ ရဲ့ နတ်ဖုရားမတပါးလို လှပပြီး ကြက်သရေ အပေါင်းနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ ရူပကာကို ပိုင်ဆိုင်ထားတာ သိသာသွားတယ်။ ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရင် ဟာ နတ်ဖုရားမ လူ့လောက ကို ကြွလာတယ်လို့တောင် ထင်မှတ်ရပြီး မင်သက်သွားစေနိုင်တယ်။
အစေခံတွေတောင်မှပဲ သူမရဲ့ အလှမှာ အံ့သြမင်သက်ကုန်ကြတယ်။ ဒါတောင်မှ သူမ ဟာ ရတနာတွေ တစုံတခုကိုမှ ဆင်မြန်းမထားရသေးဘူး။ ရတနာတွေ ဝတ်ဆင်ဖို့လဲ စိတ်မပါလှဘူးလေ။
ကဲ အယုတ်တမာမကြီး နဲ့ ဟိုမင်းသားလေး ကို တွေ့ကြရအောင်။
ဇူးဇူး က တွေးရင်းနဲ့ ပြုံးလိုက်တယ်။ သူ့ အပြုံးကို မြင်လိုက်ရတဲ့ အစေခံတွေဟာ ဆောက်တည်ရာမရအောင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေကြတယ်။
အဲလိုပြုံးလိုက်ရင် တယောက်ယောက်တော့ နာတော့မယ်လို့ သူတို့ ထင်ကြတာလေ။
အို…..!!!! သူတို့ ထင်တာ မှန်များနေမလား....။
===========
ကဲ ဟေ့လူတွေ..
အပိုင်း (၂) ကတော့ ဒီလောက်ပါပဲ...
ကြိုက်ကြမယ်ထင်တာပဲ...
ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ အရေးအသားတွေ ဖြစ်လာအောင် အကြံပေးမှုတွေကို ကြိုဆိုနေပါတယ်။
သံမဏိမယ်လေး ရဲ့ အပြုံးလေးတွေကို သဘောကျရင် Like, Share & Comment လေးတွေ ပေးသွားကြပါ။
အပိုင်း (၃) မျှော်....
